Wat is het L2TP/IPsec VPN-protocol?

Het Layer 2 Tunneling Protocol (L2TP) is een VPN-protocol dat een verbinding tot stand brengt tussen je apparaat en een VPN-server zonder je inhoud te versleutelen. Vanwege het gebrek aan encryptie en authenticatie wordt L2TP meestal gecombineerd met het IPsec-protocol (Internet Protocol Security). IPsec maakt gebruik van encryptie-algoritmen en cryptografische sleutels om L2TP van de benodigde encryptie te voorzien. IPsec controleert ook gegevens die tussen de eindpunten – de eindgebruiker en een online VPN-server – reizen.

Het relatief oude L2TP-protocol is echter ingehaald door nieuwe protocollen, die in veel gevallen beter, sneller en/of veiliger zijn. Het wordt niet meer veel gebruikt. Dit is een van de redenen waarom NordVPN het protocol niet langer ondersteunt.

Een van de grootste voordelen van L2TP is de brede compatibiliteit en ondersteuning op verschillende besturingssystemen en apparaten, maar vanwege connectiviteitsproblemen kan het onstabiel zijn in vergelijking met nieuwere protocollen.

Dit zijn de belangrijkste voordelen en nadelen van het L2TP-protocol:

L2TP werkt door het creëren van een tunnel tussen twee eindpunten op een netwerk, net als andere VPN-protocollen. Deze tunnel wordt gebruikt om gegevens van het ene punt naar het andere te transporteren, meestal via een openbaar netwerk zoals het internet. Hier volgt een beknopte uitleg van hoe L2TP in combinatie met IPsec werkt.

1. De gegevens die je via een VPN-verbinding wilt verzenden, worden opgedeeld in pakketten.
2. IPsec versleutelt deze pakketten om de gegevens tegen ongeautoriseerde toegang te beveiligen.
3. L2TP kapselt de versleutelde pakketten in zijn eigen pakketten in om een ​​tunnel te creëren waardoor het de gegevens veilig via het openbare netwerk kan verzenden.
4. De L2TP-pakketten worden via het internet verzonden.
5. L2TP pakt de ingekapselde pakketten uit aan de ontvangende kant (een VPN-server) en IPsec ontsleutelt ze.
6. De ontsleutelde pakketten worden hersteld naar de oorspronkelijke gegevens, die vervolgens toegankelijk zijn op het lokale netwerk (LAN) dat is verbonden met de VPN-server.

Ja, L2TP kan In sommige opzichten als verouderd worden beschouwd in vergelijking met nieuwere VPN-protocollen. Hoewel het nog steeds wordt gebruikt, is de populariteit ervan afgenomen ten gunste van protocollen zoals OpenVPN en IKEv2.

Dit zijn een aantal redenen waarom L2TP als verouderd kan worden beschouwd:

• Biedt geen beveiliging. L2TP biedt op zichzelf geen encryptie of sterke beveiligingsmechanismen. Het wordt vaak gecombineerd met IPsec voor encryptie, maar het correct configureren van IPsec vereist wat technische kennis.
• Prestatieproblemen. Het combineren van L2TP met IPsec kan prestaties zoals snelheid negatief beïnvloeden vanwege de extra verwerking die nodig is voor encryptie en inkapseling.
• Minder gebruiksgemak. Vergeleken met nieuwere protocollen die een eenvoudiger installatie en configuratie bieden, is het instellen van L2TP ingewikkelder, vooral met de extra configuratie die nodig is voor IPsec.
• Beschikbaarheid van betere alternatieven. Er zijn nieuwere protocollen zoals WireGuard en IKEv2 die efficiënter, sneller en veiliger zijn dan L2TP.

L2TP biedt op zichzelf geen beveiliging, zoals encryptie of authenticatie van gegevens. Daarom wordt het vaak gecombineerd met IPsec om een veilige VPN-verbinding op te zetten.

Als L2TP wordt gecombineerd met IPsec, kan het een redelijk veilige VPN-oplossing bieden. IPsec voegt encryptie, authenticatie en integriteitscontrole toe aan de overgedragen gegevens, waardoor de verbinding aanzienlijk wordt versterkt en de vertrouwelijkheid van gegevens wordt gewaarborgd.

Echter, de veiligheid van een L2TP/IPsec-verbinding is sterk afhankelijk van de implementatie en configuratie. Als de configuratie niet correct is uitgevoerd of als er bekende kwetsbaarheden niet zijn aangepakt, kan de verbinding onveilig zijn.

L2TP is slechts een van de vele VPN-protocollen die tegenwoordig worden gebruikt. Laten we eens kijken hoe de functies ervan zich verhouden tot andere protocollen, zowel ouder als nieuwer.

Point-to-Point Tunneling Protocol (PPTP) is oorspronkelijk ontworpen om VPN-verbindingen via inbelnetwerken tot stand te brengen, maar het kan ook verbinding maken via andere netwerktypen. L2TP en PPTP zijn in 1999 opgericht en waren de voorlopers van de protocollen die we nu hebben.

Na meer dan twintig jaar wordt PPTP beschouwd als een verouderd protocol, dat zwakke versleuteling biedt en veel beveiligingsproblemen heeft. PPTP is over het algemeen sneller dan L2TP/IPsec vanwege de zwakkere encryptie, maar dit gaat uiteraard ten koste van een laag beveiligingsniveau bij het tot stand brengen van een VPN-verbinding. PPTP is gevoeliger voor blokkering van firewalls, terwijl zowel L2TP als PPTP slechte P2P-ondersteuning hebben. Daarom wordt het niet aanbevolen om een van de twee protocollen te gebruiken.

Key Exchange versie 2 (IKEv2) is een protocol dat een veilige uitwisseling van coderingssleutels via een VPN-verbinding mogelijk maakt. Het maakt deel uit van de IPsec-protocolsuite die is gemaakt om IP-pakketten te versleutelen voor een verbeterde online veiligheid van gegevens.

Het IKEv2-protocol werkt doorgaans sneller dan L2TP en kan snel van netwerk wisselen en een VPN-verbinding herstellen wanneer deze tijdelijk verloren is gegaan. Hoewel L2TP vaak wordt gecombineerd met IPSec voor encryptie, is IKEv2 inherent ontworpen om met IPsec te werken en wordt het als een zeer veilig protocol beschouwd.

Zowel L2TP/IPSec als IKEv2/IPsec worden breed ondersteund op verschillende platforms, hoewel het IKEv2-protocol soms software van derden vereist. IKEv2 en L2TP kunnen ook op vergelijkbare wijze worstelen met firewall-traversal. Ondanks de nadelen is IKEv2 nog steeds een geavanceerder VPN-protocol dan L2TP.

OpenVPN is een van de veiligste VPN-protocollen die beschikbaar zijn. Het is een open-sourceprotocol dat beschikbaar is op verschillende platforms en dat veel wordt gebruikt om point-to-point- of site-to-site-verbindingen tot stand te brengen.

OpenVPN is een veiliger protocol dan L2TP omdat het SSL/TLS gebruikt voor de uitwisseling van encryptiesleutels, waardoor gemakkelijk verschillende verbindingsbarrières kunnen worden overschreden. OpenVPN is over het algemeen sneller dan L2TP, vooral op verbindingen met een hogere latentie en apparaten met een lager rekenvermogen. In tegenstelling tot L2TP wordt OpenVPN niet standaard ondersteund op de meeste platforms en is software van derden vereist. L2TP heeft echter minder flexibiliteit in de installatie en configuratie dan OpenVPN.

OpenVPN is ook superieur als het gaat om het passeren van firewalls, omdat het kan worden ingesteld om op elke poort te draaien. OpenVPN kan verbeterde beveiliging, privacy en flexibiliteit bieden voor een VPN-verbinding, waardoor het een van de beste keuzes is onder de VPN-protocollen.

Dit zijn slechts enkele van de redenen waarom NordVPN zijn eigen versie van OpenVPN heeft ontwikkeld.

Het Secure Socket Tunneling Protocol (SSTP) is door Microsoft gemaakt om voornamelijk op Windows-apparaten te worden gebruikt.

Net als OpenVPN maakt SSTP gebruik van het SSL/TLS-encryptieprotocol, waardoor het een veiligere en robuustere keuze is voor een VPN-protocol. In tegenstelling tot L2TP wordt SSTP standaard ondersteund op Windows-apparaten, maar er is mogelijk nog steeds software van derden vereist.

Omdat SSTP SSL/TLS gebruikt, kan het vrij gemakkelijk langs firewalls en proxy’s heen gaan, terwijl L2TP daar moeite mee heeft. Aan de andere kant kan SSTP soms langzamer werken vanwege de ingewikkelde encryptie-instellingen, waarvoor mogelijk extra verwerking nodig is. SSTP is echter een goede keuze als je het Windows-besturingssysteem gebruikt, omdat het veel meer functionaliteiten dan L2TP biedt.

In dit artikel hebben we kunnen vaststellen dat er betere, snellere en veiligere protocollen dan L2TP/IPsec zijn. Toch is het belangrijk om naar je specifieke behoeften en systeem te kijken. Voor oudere systemen of omgevingen waar L2TP/IPsec de best ondersteunde optie is of waar de prestatie-eisen niet extreem hoog zijn, kan het nog steeds een redelijke keuze zijn.

Voor scenario’s waarin robuuste beveiliging en hoge prestaties cruciaal zijn, raden we je echter aan een nieuwer protocol te gebruiken. Geef altijd prioriteit aan beveiliging en compatibiliteit bij het kiezen van een VPN-protocol.